Mocno splątana w uczuć uściskach
- nazwać ją można miłością,
to siła życia o różnych nazwiskach
jak wulkan wybucha radością.
Kwiaty w uściskach, tulą się do siebie
- czule zakwitają pięknością,
gwiazdy inaczej patrzą na niebie
- wszechświat oddycha miłością.
Schodzimy na ziemię - co się dzieje?
- głęboko uśpieni wszyscy?
Tylko w miłości wielkie nadzieje
- to ona marzenia ziści!!!
Dumnie łączy ludzi miłość w pary
- za ręce się trzymają,
patrzę wokoło - aż nie do wiary!
- ile energii w miłości mają.
Nawet daleko, na końcu świata
pieczęć miłości działa,
swoim ramieniem serca oplata
na wieki kochać kazała.
Idą z nadzieją razem równiutko
- misternie życie tkają,
kiedy do szczęścia bardzo bliziutko;
- one porzucają...
Znów od początku gra się zaczyna
- miłość płynie nowa,
winnych nie ma, niczyja wina
- to serca jest odnowa.
Na falach uniesień dryfują uczucia
- życie w nieznane je znosi,
na nic zdały wielkich planów snucia
- nikt ich nie uprosi.
Nić miłości na zawsze pozostała
- czas nawija już drugą,
to ona na świat życie wydała!
- płynie ono uczuć strugą.
Władysław Turczuk