Zielona czarownica-porwanie

Błękitny ocean gra brokatem kolorów,

tam gdzie wody łączą się z niebiosami

wyspa ogromną plamą soczystej zieleni,

wabi strudzonych żeglarzy swymi wdziękami.

Delfiny śmigają w przejrzystej, morskiej toni

w rafach koralowych bawią się ich maluchy,

jeden płoszy złote rybki, drugi kraba goni,

- to zielonej czarownicy i topielca zuchy!

Z góry ptak szpieguje nieprzyjazne wody,

czarny punkcik dostrzeże tylko bystre oko;

mędrzec wie, że kataklizmy dręczą narody,

więc umieścił szpiega w przestworzach wysoko.

Neptun już od dawna odpoczywa w głębinach,

Zeus ostrzy swe pioruny mocą swego słońca

- obłoki pasą się na niebiańskich nizinach,

a szybka łódź piracka grzbiety fal rozcina.

Łowy rozpoczęli korsarze rozbójnicy

zastawiali w głębinach przemyślne sieci,

ptak zwiadowca loty zniżył i głośno krzyczy

-przyjaciele delfiny pilnujcie swoje dzieci!!!

Źle się skończyły wesołe figle maluchów,

złowili ich bandyci i sprzedali w niewolę

gdzie dla braw, oklasków tłumom tańczyły

-kto im pomoże, kto zakończy niedolę?

Czarownica z topielcem ma wiernych przyjaciół,

popłynęli ratować dzieci na zieloną wyspę

- zgodnie z naturą przez starych bogów rządzoną

gdzie żył mędrzec ze swym uczniem wnukiem.

Władysław Turczuk