Kaczki i słowik

Dwie plotkarki kaczki strojne

prowadziły z ptactwem wojnę

kolorami pięknie lśniły

co dzień piórka swe czyściły.

Piękny dzionek słońce wróży

ptaszek kąpie się w kałuży,

jakiż on jest brzydki,szary

głową kręcił kaczor stary.

Przepędziły go z kałuży,

bo on słaby i nieduży

kaczki z ptaszka głośno śmiały,

od ich śmiechu trzciny drżały.

Nawet on się boi wody...

kaczki pewne swej urody,

którą bardzo się szczyciły

na jeziorze panoszyły.

A na brzegu jest gęstwina

słowik mieszkać tam zaczyna

sławny śpiewak w okolicy

dzisiaj nad jeziorem ćwiczy.

Jeszcze tylko kąpiel mała

kaczka głośno przeszkadzała,

słowik skończył ranne mycie

lubił śpiewać on o świcie.

Usiadł na gałązce drzewa

w okolicy pieśń rozbrzmiewa

i zamarło nad wodami

zauroczył ptak trylami.

Spiewu nikt mu nie przerywał

na gałązce podskakiwał,

jakby chciał ze śpiewem płynąć

i w bezkresie, hen zaginąć.

Gdy zakończył ptak śpiewanie

długie było ciszy trwanie,

aż wybuchło ptactwo gwarem

szary ptaszek urzekł czarem.

Piękne kaczki zawstydzone

odpłynęły cicho one

i ukryły się w szuwarach

przygarbione żyją w parach.

Turczuk