Kto z honorem żyć nie umie
Nie chcę psuć cudzych fantazji,
kroczyć w świat, którego nie ma
- tęsknię za nim całe życie,
choć go wcale nie rozumiem.
W mojej głowie myśl dojrzewa;
- jak to jest z honorem?
Może życie dla uśmiechu
odkryje pokorę.
Nęcą szczęściem przywileje,
wciąż nadzieje dzieląc hojnie,
chęci bycia celebrytą
hipokryzją święcą środki.
Kto z honorem żyć nie umie,
niechaj godnie umrze,
aby w przyszłość głowy z dumą
pokolenia niosły tłumnie...
Władysław Turczuk