Ostatnia bryza

Ostatnia bryza

Kiedy się żegnasz, nie mów na zawsze,

bo los to wielki figlarz.

Ostatnia bryza

Daleko w ocean molo długie mierzy

pustki- nawet małych rybek niewiele,

bryza leciutka zmarszczki ściele,

wzrok daleko po wodach bieży.

Ostatnie pożegnanie morskiej bryzy

- przez tyle lat byliśmy zawsze razem,

teraz wewnętrznym tułaczym rozkazem

nieść więcej trzeba przez życie krzyży.

Patrzę jak zakochana para motyli się kręci

zagubiona w swoim bezkresie,

szczęśliwa -nie wie, co przyszłość niesie,

a zazdrosny ocean kolorami nęci...

W słońcu błyszczał - tłumaczył zawile,

tak jak kusi nieznane człowieka,

na flirt z oceanem patrzyłem z daleka,

aż fala przytuliła naiwne motyle.

Pod molem gołębie gruchają miłośnie

- leniwe mewy na plaży drzemią,

wszystko mnie żegna swą mową niemą

- słońce też świeci dzisiaj radośnie.

Ostatnie oklaski na falochronach

-to pożegnała mnie woda,

w pamięci zostanie łzawa przygoda,

kiedy będę w pustynnych rejonach.

Władysław Turczuk