W marzeniach cofam czas
przeszłością żyć zaczynam
bardzo stary witam las,
który przypominam.
Tylko księżyc jest ten sam,
który budził mnie po nocach
na rumakach myśli gnam,
a łzy się kręcą w oczach.
Stary duch mieszka daleko
- pewnie mnie pamięta
gdzie nad senną, małą rzeką
stała wieś zaklęta.
Pamiętam jak łapałem wiatr
stawiałem żagiel marzeń,
inny wtedy był mój świat
budowałem go z wydarzeń.
Stary duch mi podpowiada;
opisz swoich marzeń dzieje,
z przeszłości mnie spowiada
- dawałem ci nadzieję...
Posłuchałem przyjaciela,
wehikuł czasu cofam
a ręka wiernie ma powiela
jak z życiem w karty gram.
Władysław Turczuk