Chichot Dantego-kołtuńskie oblicza

Chichot Dantego-kołtuńskie oblicza

Jeszcze łez nie zdążył obmyć czas

-słychać bliskich cichy szloch,

a już kołtuny dręczą nas

żałobę krusząc w proch.

Wśród oskarżonych Dante siedzi,

powagą błyszczy siwy włos

nad klątwami piekieł on się biedzi

głodząc swój diabelski głos.

Z piekłem on już nie zadziera,

przeszłość przegnał precz

teraz mocne "haki" zbiera,

by za sobą władzę wlec.

Dante na piekło nie narzeka,

swe oblicza chowa w niebie

ze swych światów głośno wścieka

swym kopytem ziemię grzebie.

Dante z piekłem za "pan brat"

w nagrodę dostał fart,

z twarzą wyszedł z czasu krat

jego świat jest dużo wart.

Władysław Turczuk