Na firmamencie rozbłysły gwiazdy
bronią nadziei i marzeń człowieka
niebiańskim spokojem drogę do nieba
ścielą tym - kto siebie wymyślił od nowa.
Nocna cisza pełna rewerencji
srebrem księżyca zdobiona
tam arystokratyczni socjopaci
porcje pustych frazesów serwują.
Jak siebie wymyślić na nowo
aby nie stracić bogactwa i władzy
naradami przy jupiterach prasy
bawią się wybrańcy jak w przedszkolu dzieci.
Podział prawa nastąpił bezkrwawo
diabelskie szczyny pieczętują przyjaźnie
narody jak foki na płachetku plaży
upchnięci w miastach krzyczą chleba.
Jak siebie wymyślić na nowo
aby swoje marzenia spełnić
- jedni szukają drogi do nieba
innym zaś zabijania potrzeba.
Turczuk